نیما یزدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
پریتا کوچنین - دانشیار گروه شیلات، دانشگاه منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
محمد ذاکری - استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
محمد موسوی - استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات گرسنگی کوتاه مدتو تغذیه مجدد بر فعالیت آنزیم لیپاز بچه ماهیان صبیتی Sparidentex hasta طراحی شده است. هدف از این مطالعه بررسی امکان برگشت پذیری فعالیت آنزیم لیپاز در بچه ماهیان صبیتی می باشد. بدین منظور 300 عدد بچه ماهی صبیتی با میانگین وزنی 24/047/28 گرم در 12 تانک پلی اتیلنی 300 لیتری به صورت تصادفی تقسیم گردیدند. تیمارها به ترتیب عبارت بودند از تیمار شاهد که به طور دائم در طول دوره ی آزمایش دوبار در روز تا حد سیری غذادهی می شد، تیمار 2 روز محرومیت غذایی، تیمار 4 روز محرومیت غذایی و تیمار 8 روز محرومیت غذیی. طول دوره ی غذادهی مجدد در تیمارهای تحت محرومیت غذایی چهار برابر دوره ی محرومیت غذایی بود و تا انتهای دوره به طور متناوب متحمل دوره های محرومیت غذایی و غذادهی مجدد می شوند. در موقع نمونه برداری زوائد پیلوریک و روده بچه ماهیان جدا گردیده و سریعاً توسط تانک نیتروژن به فریزر 80- انتقال داده شد تا آنزیمها دناتوره نگردند. برای آنزیم لیپاز از روش تیتراسیون به وسیله روغن زیتون و صمغ عربی استفاده گردید. فعالیت آنزیم لیپاز در تیمار 1 و 2 در پایان دوره گرسنگی چرخه اول اختلاف معنی داری با گروه کنترل داشت (P<0.05) اما پس از غذادهی مجدد اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0.05). در چرخه دوم تیمار 2 نیز پس از گرسنگی اختلاف معنی داری بین تیمار و گروه کنترل مشاهده گردید (P<0.05). در چرخه دوم و سوم پس از گرسنگی در تیمار 1 و چرخه سوم تیمار 2 اختلاف معنی دار با گروه کنترل مشاهده نشد (P>0.05). در تیمار 3 دوره های گرسنگی اثر معنی داری بر فعالیت آنزیم لیپاز نداشت و در پایان دوره گرسنگی و غذادهی مجدد تیمار 3 اختلاف معنی داری بین این تیمار و گروه کنترل مشاهده نشد (P>0.05). در پایان روز 80 مشاهده گردید که فعالیت آنزیم لیپاز در گروه کنترل بیشتر از بقیه تیمارها می باشد.

گرسنگی، غذادهی مجدد، لیپاز، sparidentex hasta