فاطمه قدرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیلات
عیسی ابراهیمی - هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی نادری - هیات علمی موسسه تحقیقات شیلات دریای خزر

ارزیابی زیستی به خصوص با استفاده از جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی یکی از موثرترین و ارزان ترین روش های بررسی کیفیت منابع آبی می باشد. این موجودات بسیار متنوع بوده و در تمام محیط های آبی یافت می شوند. مقاومت متفاوت آن ها در مقابل شدت های مختلف آلودگی موجب شده تا این گروهها بهترین نشانگرهای زیستی تغییرات کیفیتی و تعیین سلامت منابع آبی باشند. این تحقیق در طی چهار فصل (سال 1390) صورت گرفت. نمونه برداری با استفاده از سوربر (3434cm2) در 4 ایستگاه و با 3 تکرار انجام شد. بعلاوه پاره ای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب (TDS, COD, BOD) به طور همزمان مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 15 راسته از بی مهرگان کفزی در این بررسی شناسایی شد که راسته های Ephemeroptera، Diptera و Oligochaeta دارای بیشترین فراوانی بود. شاخص های زیستی BMWP، ASPT در هر یک از ایستگاههای مطالعاتی و در فصول مختلف سال محاسبه شد. بر اساس شاخص BMWP کیفیت آب در سه ایستگاه اول و فصول بهار، تابستان و پاییز متوسط و در ایستگاه آخر و همچنین فصل زمستان بد ارزیابی شد. شاخص ASPT نیز سه ایستگاه اول و فصول بهار، تابستان و پاییز را مشکوک به آلودگی و ایستگاه آخر و فصل زمستان را دارای آلودگی متوسط طبقه بندی کرد. بر اساس یافته های این تحقیق پارامترهای COD، BOD5 و TDS تفاوت معنی دار در بین فصول (P>0.05) و عدم تفاوت معنی دار در بین ایستگاهها را نشان داد (

بزرگ بی مهرگان کفزی، شاخص زیستی، رودخانه تجن