ماریا کرد جمشیدی - عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
فائزه متکان - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و تحقیقات آیت الله آملی

اکوسیستمی که در محیط جریان دارد شامل روابط بین موجودات زنده اعلم از انسان ها، حیوانات، گیاهان، عوامل جوی و ... که از پیدایش هستی تا کنون برقرار است. با گذشت زمان و استفاده ی بی رویه ی از سوخت های فسیلی و نیز تاثیر عوامل جوی چون آلودگی زمین و هوا و آب در اثر تولید گازها و زلزله های شیمیایی و ... این اکوسیستم دستخوش تغییراتی که در نتیجه بر هم خوردن نظم موجود در طبیعت و محیط طبیعی است و انسان را با مشکلی به نام بحران انرژی روبرو ساخته است در این معماران سعی دارند به کمک معماری پایدار که ساختمان هایی را طراحی کنند، که علاوه بر ویژگی صرفه جویی در مصرف انرژی، با حفظ منابع طبیعی و با بهره برداری از طبیعت که حاصل فرآیند شناخت صحیح ارگانیسم طبیعی؛ ارتباط آن ها با یکدیگر و همچنین فرآیند ساخت و ساز موجود در طبیعت همراه است بناهایی سازگار را با محیط طبیعی خلق کند که این سازگاری نه تنها از طریق فرم و نظم صوری بلکه با برداشت از ساز و کار طبیعت به وسیله حساسیت ها، انعطاف پذیری ها و هوشمندی و توانایی ارتباطات آن را شامل می شود. در مقاله ی حاضر تلاش ما بر آن است با تقسیم بندی شیوه های الگوبرداری به سه شیوه الف)استفاده از مدل های طبیعی برای فرم دهی ب)تقلید از عملکردهای موجود در طبیعت (آموختن از طبیعت) ج)طبیعت به عنوان معیار سنجش. و معرفی یک از فناوری های ساختمانی که از شیوه های بالا الگوبرداری کرده است و به این نکته بپردازیم مدل های موجود در طبیعت الگوهای پایدار است که با بهره گیری و شناخت درست از این مدل ها ما می توانیم به الگوی پایدار دست پیدا کنیم.

طبیعت، پایداری، کالبد، وفق پذیری، انرژی، فرم، مصالح