علی اکبر نجفی کانی - عضو هیات علمی گروه جغرافیا دانشگاه گلستان
سمیه شریفان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گلستان
مائده شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گلستان

امروزه بافت فرسوده شهری در اکثر شهرهای جهان و ایران به یکی از چالش های جدی در برنامه ریزی و مدیریت شهری تبدیل شده اند که سالانه هزینه زیادی را به شهرداری ها تحمیل می نماید و بر افزایش رفتارهای ناهنجار شهری به ویژه جرایم و دیگر مشکلات دامن می زند. بدین جهت مقاله حاضر در تلاش است به بررسی موانع توسعه فضایی بافت فرسوده شهر گرگان بپردازد. روش به کار گرفته شده در این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی است و اطلاعات به دو طریق مطالعات اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری، ساکنین بافت فرسوده شهر می باشند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد موانع جدی توسعه فضایی بافت شامل؛ تسهیلات پایین بانکی و ردیف های اعتباری، توانایی اقتصادی پایین ساکنین، هزینه بر بودن ساخت و ساز، فراهم نبودن زیرساخت ها و تجهیزات، تفکیک غیراصولی قطعات، ضریب امنیت پایین، مشارکت کم اهالی، معضلات حقوقی، مدیریتی و ... می باشند که موجبات رضایتمندی پایین و بالتبع تمایل به ماندگاری ضعیف شهروندان بافت فرسوده را فراهم کرده است. بنابراین می بایستی با اجرای سیاست هایی همچون؛ ارائه تسهیلات بانکی ارزان قیمت به ساکنین و سرمایه گذاران، تجهیز بافت به خدمات شهری، برگزاری جلسات گفتگو بین مردم و مسئولین، تخفیف هزینه عوارض ساختمانی و تراکم، بهبود وضعیت دسترسی ها، اصلاح ضوابط و قوانین مربوط به بهسازی و نوسازی و رفع مشکلات حقوقی املاک، ساماندهی اماکن مخروبه، نظارت بر ساخت و سازها و ... به بهسازی ونوسازی بافت فرسوده کمک نموده تا زمینه توسعه فضایی بافت فرسوده شهر گرگان را فراهم شود.

بافت فرسوده، توسعه، فضا، موانع، بافت