سجاد دولتشاه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
علی امرائی - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، و معاون آموزشی و پژوهشی دانشگاه علمی کاربردی میراث بیستون کرمانشاه

بافتهای قدیمی شهرهای ایران، در دهه های اخیر به دلیل فقدان دیدگاههای روشن در خصوص اهداف، سیاستها و راه کارهای اجرایی در زمینه مداخله و ساماندهی روند سریع فرسودگی را پیموده اند. بسیاری از طرح های مرمتی که به صورت شتاب زده و در مقیاس نسبتاً وسیعی در اکثر شهرهای کشور به اجرا درآمده، علاوه بر مصرف کردن اراضی و زمین هایی که می توانستند به نحو مناسب تری در خدمت توسعه شهری قرار گیرند، نقش بسزایی را در تخلیه چنین بافت هایی ایفا کردند. بافتهای تاریخی در حال حاضر به علت فرسودگی، فقدان تاسیسات و تجهیزات و ناتوانی در پاسخ گویی به نیازهای امروز زندگی، با گریز جمعیت بومی ساکن و جایگزین شدن گروههای مهاجر، روند رکود و تخریب را طی می کنند و از چرخه توسعه شهری عقب می مانند. در این پژوهش که جستجویی است برای دست یابی به روش های اجرایی ممکن، ضمن شناخت بافت موردنظر و نقد و بررسی آن، از طریق برشمردن نکات مثبت و قابل اتکا از یک سو و بررسی مسائل و مشکلات این بافت از سوی دیگر، مساله را مطرح می کنیم و به ارائه راهکارهای پیشنهادی می پردازیم. در این پژوهش پس از معرفی و شناخت مفصل و ظرفیت ها و پتانسیل ها و مستند نگاری آن ها به بررسی عناصر معماری پرداخته تا با شناخت کامل از موانع و مشکلات مجموعه با ارائه طرحی مناسب و درخور ارزشهای مجموعه پرداخته شود. در این پژوهش از تمامی شیوه های روش تحقیق استفاده شده اما بیشترین نتایج در سایه انجام مطالعات میدانی حاصل شده است.

کرمانشاه، بافت، درون گذر، معتضدالدوله، مطالعات معماری