احمد استقلال - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، گروه شهرسازی، یزد، ایران
صادق کهوازی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق

سازه های آبی شوشترکه بیش از سیزده بند، پل، آسیاب و آبشار را شامل می شود، یکی از آثار ارزشمند معماری ایرانی به حساب می آید که در سال 2009 میلادی به عنوان دهمین اثر ملی نامش را در بین آثار تاریخی جهان به ثبت رسیده است و اکنون به راستی جزء میراث تمامی جهانیان محسوب می گردد. این مجموعه از همان آغاز شکل گیری در 9 قرن قبل از میلاد، تاثیر بسزایی در اکوسیستم شهری، ساختار فضای شهری و نیز ارتقای سطح زندگی ساکنان در کنار تامین آب شرب و کشاورزی در این منطقه را برعهده داشته است. این نکته را نیز نبایستی از ذهن دور داشت که این مجموعه سترگ، تحقق عینی تکنولوژی محیطی، به عنوان یکی از شروط اساسی توسعه پایدار در ساختار شهری می باشد. در این مقاله پس از برشمردن تاثیرات این سازه ها بر اکوسیستم شهر شوشتر، نقش آنها در توسعه کالبدی شهر مورد واکاوی قرار گرفته است.

اکوسیستم، شهر تاریخی شوشتر، سازه های آبی، تکنولوژی محیطی، ساختار شهری، موزه مهندسی آب