فروغ فرازجو - کارشناس ارشد معماری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی
شیما مجدی - کارشناس ارشد معماری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر

به منظور ارتقای پایداری زیست محیطی، هر ساختمانی باید اصول طراحی پایدار یعنی طراحی انسنی، صرفه جویی در مصرف منابع و طراحی بر اساس چرخه حیات را به گونه ای کل نگرانه در طراحی، ساخت، بهره برداری و نگهداری ساختمان و بازیافت و استفاده مجدد از منابع معماری رعایت و لحاظ کند. این اصول چارچوبی مفهومی را برای طراحی پایدار در معماری شکل می دهند. این مقاله کوششی است هدفمند برای معرفی، مطالعه و بررسی استاندارد لید و لزوم تطابق طراحی با اقلیم منطقه جهت سازگاری با محیط طبیعی پیرامون و در پهنه وسیع تر با منطقه و جهان. این استاندارد به جای در اختیار گذاردن مجموعه ای از راه حلهای آماده به طراحان در یافتن راه حلهای مناسب یاری می رساند. در حقیقت راه حلهایی خاص که با مسئله طراحی در منطقه مورد نظر تطبیق دارند. با بررسی استاندارد لید با یک سری نرم افزارها و چارتهایی با داده های متغیر آشنا خواهیم شد که توسط آنها می توانیم این متغیرها را با توجه به اقلیم منطقه مورد نظر و مصالح مورد استفاده در بنا که در شرایط آزمایشگاهی تعیین می گردد به سازمان موردنظر جهت تحلیل نتایج و طراحی بر اساس چرخه حیات فرستاده شود. این مجموعه در نهایت با توجه به کیفیت و کارآمدی طرح رتبه بندی بنا را در لید مشخص نموده و در پایان پیشنهادهایی جهت ترفیع ارائه خواهد داد. با دستیابی به این استانداردها در طراحی به اهدافی از جمله تعریف کردن ساختمانهای سبز با منتشر کردن یک استاندارد رایج از اندازه گیریها و سنجش ها، ترویج یکی شدن و کامل کردن تمرینهای طراحی برای همه بناها، تعریف رهبری محیطی در صنعت ساختمان سازی، ترویج یکی شدن و کامل کردن تمرینهای طراحی برای همه بناها، بالا بردن آگاهی مصرف کننده از محاسن بناهای سبز و دگرگون کردن بازار رقابت در ساختمان سازی، نائل می شویم.

استاندارد لید، اقلیم، ساختمان سبز، طراحی پایدار، معماری پایدار