ارزیابی خشکی و عصاره آللوپاتیک علف هرز تاج خروس بر عملکرد ذرت

عوامل تنش زا از مهمترین عوامل کاهنده رشد و عملکرد زراعی هستند و هر ساله کاهش قابل توجهی را در عملکرد گیاهان زراعی باعث می شوند. در بین تنش های غیر زیستی، کم آبی مهمترین عامل کاهش دهنده رشد و عملکرد گیاهان زراعی است و هر ساله بر شدت آن نیز افزوده می شود. در بین عوامل تنش زای زیستی نیز، گزارش ها حاکی از تاثیر غیر قابل انکار آللوپاتی در کاهش رشد و عملکرد گیاهان زراعی و تداخل منفی آن با سایر عوامل زیستی و غیر زیستی از جمله کم آبی در کاهش فرآبندهای رشد و نموی گیاهان زراعی است. به دلیل اهمیت عوامل تنش زا در تولیدات کشاورزی، هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر کم آبی و عصاره علف هرز تاج خروس و تداخل منفی احتمالی آن بر رشد و عملکرد گیاه ذرت، از مهمترین گیاهان زراعی با قدرت تولید بالا در ایران و جهان است. با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی، آبیاری کاهش معنی داری را در بیوماس، عملکرد و اجرای عملکرد دانه ذرت باعث شد، با افزایش شدت کم آبی، میزان کاهش در صفحات مورد بررسی بیشتر بود. به طوری که سطح آبیاری پس از 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر عملکرد دانه را نسبت به آبیاری کامل 45 درصد کاهش داد. در حالی که میزان کاهش تحت تاثیر سطح آبیاری پس از 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، 11 درصد بود. در بین عصاره بخش های مختلف، عصاره برگ تاج خروس از خاصیت آللوپاتیک بیشتری در تمامی صفات مورد بررسی برخوردار بود، ولی بسته به غلظت عصاره، اثر آللوپاتیک متفاوتی مشاهده شد، در اکثریت صفات، به غیر از صفاتی مانند تعداد دانه، غلظت های 5 و 10 درصد عصاره تاثیر معنی داری بر صفات نداشت، ولی غلظت 20 درصد عصاره در تمام صفات به غیر از تعداد روژنه در سطح تحتانی کاهش معنی داری را باعث شد ولی غلظت 10 درصد عصاره منجربه افزایش معنی دار تعداد روزنه گردید. در صفت تعداد دانه تمامی غلظت ها کاهش معنی داری را باعث شدند و افزایش غلظت تاثیر کاهشی بیشتری بر این صفت داشت. غلظت 20 درصد عصاره تاج خروس 36 درصد از عملکرد دانه ذرت کاست. در این بررسی هیچگونه تداخل معنی داری بین آللوپاتی وکم آبی بر صفات مورد بررسی در ذرت مشاهده نشد.

Keywords:

آللوپاتی , تداخل , ذرت , کم آبی