ارزیابی ریسک زیست محیطی انبار نفت ری با استفاده از روش تلفیقی AHP و EFMEA

ارزیابی ریسک زیست محیطی در انبارهای نفت با توجه به ماهیت فعالیت و به واسطه تولید پساب، پسماندهای خطرناک و انتشار بخارات و گازهای آلاینده امری لازم و ضروری است. در این تحقیق جهت محاسبه و کمی سازی احتمال وقوع پیامدهای زیست محیطی از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و به منظور امتیازدهی شدت خطرات، قابلیت بازیافت یا گستره آلودگی از روش EFMEA استفاده شد. با به کارگیری همزمان فاکتورهای احتمال و شدت و قابلیت بازیافت یا گستره آلودگی، عدد اولویت ریسک محاسبه گردید. در نهایت اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه پیشنهاد گردید. نتایج ارزیابی ریسک حاکی از آن بود که، بالاترین عدد اولویت ریسک( 8.672) به انفجار ناشی از خرابی سیستم ارتینگ و کمترین عدد اولویت ریسک(0.144)، به آلودگی آب ناشی از فرسودگی و خوردگی خطوط لوله مربوط می شود. علاوه بر موارد ذکر شده، با توجه به وجود گسل های مهم شهر ری ، زلزله از مهم ترین خطراتی است که همواره انبار نفت ری را تهدید می کند. براساس یافته ها با ارائه اقدامات کنترلی و اصلاحی می توان از وقوع برخی پیامدها جلوگیری کرد.

Keywords:

انبار نفت , ارزیابی ریسک زیست محیطی , عدد اولویت ریسک , EFMEA , AH