بررسی تاثیر کاربرد همزمان کود شیمیایی و میکروارگانسم های خاکزی بر صفات کیفی آفتابگردان

به منظور مطالعه تأثیر کاربرد همزمان کود شیمیایی و میکروارگانسم های خاکزی بر صفات کیفی آفتابگردان ، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی ساری اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و دو فاکتور شامل کود گوگرد و فسفره با 3 سطح انجام شد. تیمارهای مختلف کود گوگرد به صورت A1: تیوباسیلوس A2: تیوباسیلوس + 50 کیلوگرم گوگرد 50: B3 کیلوگرم گوگرد و تیمارهای کود فسفر شامل B1: فسفات بارور B2: فسفات بارور + 50 کیلو گرم فسفر 50: B3 کیلوگرم فسفر در نظر گرفته شد درهر بلوک یک تیمار به صورت کود شیمیایی معمول ( NPK) و یک تیمار به عنوان شاهد (بدون کود) در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس خصوصیات کیفی دانه نشان داد که در بین تیمارهای مختلف گوگرد تفاوت معنی داری از لحاظ درصد روغن و پروتئین دانه وجود داشت. برهمین اساس بالاترین درصد صفات مذکور مربوط به مصرف تیوباسیلوس + 50 کیلوگرم گوگرد بود. همچنین تجزیه واریانس این صفات نشان می دهد که در بین تیمارهای مختلف فسفر تفاوت معنی داری وجود ندارد. در میان صفات مورد مطالعه عملکرد روغن و پروتئین با عملکرد دانه از بیشترین همبستگی مثبت و معنی داری (r=0/99**) برخوردار بود.

Keywords:

آفتابگردان , کود بیولوژیک(میکروارگانیسم های خاکزی) , فسفر , گوگرد