فرح حیدری - عضو هیات علمی (مربی) جهاد دانشگاهی سیستان و بلوچستان

اراضی با ارزش حفاظتی با هدف حفظ و احیای رویشگاه های گیاهی و زیستگاهی انتخاب می شود. یک منطقه حفاظت شده، ناحیه ای خشک یا دریایی است که برای حفاظت و نگه داری تنوع بیولوژیکی منابع طبیعی و فرهنگی اختصاص می یابد ...منطقه شکار ممنوع بلبل آب با مساحت130000 هکتار واقع در بخش نصرت آباد شهرستان زاهدان در ′ 33/5°29 تا ′ 58/5° 29 عرض شمالی و ′ 43° 59 تا ′59°59 طول شرقی واقع شده است.حداکثر درجه حرارت در تابستان ها به بالای 42 درجه سانتیگراد و در زمستان ها حداقل به 3 درجه سانتیگراد زیر صفر و میزان بارش سالیانه آن ، 93 میلی متر می رسد. در این مطالعه فلور منطقه شکار ممنوع بلبل آب معرفی شده است.عملیات میدانی در سال 1391 در منطقه اجرا شده و با جمع آوری گونه های گیاهی موجود در منطقه و شناسایی آنها بر اساس منابع، تدوین فهرست گونه های گیاهی انجام شده بر اساس این مطالعه، در منطقه مورد مطالعه 50 خانواده گیاهی، 58 جنس و 87 گونه وجود دارد. بزرگترین خانواده از لحاظ گونه خانواده Chenopodiaceae با 12 گونه ، Zygophyllaceae با 10 گونه و Composita با 9گونه است.بر اساس شکل زیستی رانکیه بیشترین درصد گونه ها همی کریپتوفیت می باشند. از نظر عناصر رویشی منطقه بیشترین عنصر ایرانی - تورانی می باشد. در منطقه شکار ممنوع بلبل آب 20 خانواده گیاه داروئی وجود دارد.در فهرست , خانواده Chenopodiaceae و Zygophyllaceae بیشترین تعداد گونه های دارویی را به خود اختصاص داده اند. با مقایسه گونه های موجود در منطقه و آخرین لیست گونه های مشمول ضمیمه های سه گانه کنوانسیون ( CITES ) هیچ کدام از گونه های منطقه در لیست سایتس قرار نمی گیرند.

فلور, شکل زیستی, منطقه شکار ممنوع بلبل آب, گونه های آسیب پذیر