یوسف درویشی - استادیار دانشگاه پیام نور اردبیل، دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری

محیط زیست شهری محصول برخورد و تلفیق سه بعد م جزای محیط طبیعی، محیط انسان ساخت و محیط اقتصادی و اجتماعی است و توجه واحد به هر یک از این ابعاد بدون توجه به دو بعد دیگر به ناپایداری محیط شهری می انجامد. بسیاری از شهرها، به شدت از آلودگی منابع آبی، آلودگی هوا، عدم کفایت آب آشامیدنی، نبود سیستم جمع آوری و تصفیه فاضلاب، آلوده شدن خاک به مواد شیمیایی، انباشته شدن مواد زائد جامد، فرسایش خاک و ... رنج می برند. آثار تجمعی اینگونه م سائل زیست محیطی، نه تنها باعث تهدید سلامتی شهروندان می شود، بلکه مانع دستیابی به توسعه پایدار شهری می شود. شهر اردبیل به عنوانی یک شهر بزرگ در حال حاضر با یک سری مشکلات زیست محیطی بویژه در منطقه گردشگری شهر تحت عنوان دریاچه شورابیل و نئور مواجه است. از عمده ترین مشکلات در این زمینه با توجه به توسعه شتابان شهر اردبیل می توان به ساخت و سازهای بی رویه اطراف دریاچه ، آلودگی محیط دریاچه توسط گردشگران، ورود زباله ها و پرورش نوعی ماهی که از لحاظ اکوسیستمی سازگاری لازم با حیات زیستی این دریاچه را ندارد؛ اشاره نمود. لذا برای دستیابی به محیط زیست پایدار شهری، به منظور حل مشکلات ساختاری و توسعه زیرساخت ها و خدمات و م دییت کنترل آلودگی و اکوسیستم های شهری ضروری به نظر می رسد. برای مرتفع شدن معضلات یاد شده باید آگاهی و بینش بسیار وسیعی تری نسبت به ملاحظات محیط زیستی در پروژه های شهری و به طور کلی در مدیریت شهری ترویج و تزریق شود. با وجود مصادیق ناپایداری و تهدیدهایی مانند: افزایش جمعیت، الگوهای نامعقول تولید و مصرف، افزایش آلودگیهای محیط زیست که متاسفانه در شهر اردبیل به وفور مشاهده می شود ما در این مقاله سعی در بررسی این موضوع داریم.

محیط زیست، مدیریت شهری، توسعه پایدار شهری، شهر اردبیل، دریاچه شورابیل