پهنه بندی اقلیمی استان های: تهران، قزوین، قم با استفاده از تحلیل عاملی- خوشه بندی

شناخت ویژگی های طبیعی هر منطقه هر منطقه، بخصوص آب و ه وا می تواند در امر برنامه ریزی و آمایش آن سرزمین نقش عمده ای ایفا نماید و پهنه بندی اقلیمی (شناسایی پهنه های که دارای آب و هوای یکسان باشند) جهت دستیابی به توسعه همه جانبه در ابعاد مختلف زمانی- مکانی ضروری می باشد. در این راستا وجود توان های محیطی، اقتصادی، کشاورزی و صنعتی در پهنه مورد بررسی بهره برداری بهینه از آنها و پیش بینی حوادث طبیعی چون سیل و خشکسالی و ... ضرورت شناخت صحیح شرایط جوی و ویژگی های آب و هوایی مناطق مختلف و در نهایت پهنه بندی اقلیمی استان های قم و قزوین و تهران را بویژه برای برنامه ریزان آشاکر ساخته است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی عاملی و خوشه ای پهنه بندی اقلیمی استانهای (تهران، قم، قزوین) صورت گرفت. غالب پارامترهای مؤثر بر اقلیم و روشهای چندمتغیره تصویری واقعی ازاقلیم نواحی ارائه دهند برای بهبود. نتایج طبقه بندی اقلیمی از آمار ایستگاه های مجاور تا نیم درجه جغرافیایی روش ها از 11 پارامتر اقلیمی استفاده شده است که برای تفاوت در مقیاس اندازه گیری از روش استاندارد سازی استفاده شده است. نتیجه تحقیق نشان داد که سه نوع آب و هوا در پهنه داریم: آبعلی، فیروزکوه، کرج و قم در یک گروه و دارای آب و هوای نیمه خشک سرد، فیروزکوه و تهران و قزوین در یک گروه و دارای آب و هوای نیمه خشک و خشک، شهرستان های جئوفیزیک و چیتگر و شمال تهران و آوچ در یک گروه و دارای آب و هوای نیمه خشک سرد هستند.

Keywords:

پهنه بندی اقلیمی , تهران- قم و قزوین , تحلیل عاملی , خوشه بندی