ارزیابی ظرفیت های گردشگری سلامت ایران در فرآیند توسعه گردشگری پایدار (نمونه موردی: چشمه های آب گرم آب اسک)

صنعت توریسم به عنوان وسیع ترین و متنوع ترین صنعت در قرن 21، جایگاه ویژه ای را در دنیا از لحاظ اقتصادی و به عنوان نمادی از هویت فرهنگی، برقرار کننده رابطه بین فرهنگ های مختلف است. پدیده گردشگری امروزه گستره ی جهانی یافته است، به طوری که انواع مختلف گردشگری شکل گرفته و قابلیت های هر کدام مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. گردشگری سلامت پدیده ی جدیدی در سفر و طبیعت و پزشکی است که در بسیاری از کشورها شناخته شده و در راستای توسعه و تداوم توریسم مورد توجه قرار گرفته است.انسان و محیط دو واژه به هم گره خورده است و تاریخ طولانی را با هم گذرانده اند، و سلامت وبرخورداری از آن حلقه ارتباطی انسان و محیط است که همراه با سفر گردشگری سلامت را به وجود می آورد. امروزه تمایل مردم برای استفاده از منابع طبیعی و ویتامین ها، کاهش درد، تسلط بر استرس و افزایش سلامت روح و روان بسیار چشم گیر است. چشمه های آب گرم در میان سایر پدیده های طبیعی علاوه بر جنبه های زیبا شناختی، از خاصیت درمانی و شفابخش بودن نیز برخوردار می باشند. چشمه های آب رم قابلیت درمان بیماریهای زیادی مانند پوست، اعصاب و روان، گوارشی، کم خونی، ریوی و قلبی را دارند و چنانچه بتوانیم این چشمه ها را شناسایی و احیا کنیم، سالانه شاهد حضور گردشگران داخلی و خارجی بسیاری در این مناطق خواهیم بود. همچننی امروزه با پیچیدگی شرایط زندگی از یک سو و افزایش امید به زندگی از سوی دیگر توسعه استراحتگاه هایی برای تمدد اعصاب، بازپروری جسمی، توانبخشی فکری و درمان طبیعی برخی از بیماری ها، به عنوان یک ضرورت غیرقابل اجتناب باید در دستور کار سازمان های مسئول تأمین اجتماعی، توانبخشی و ا وقات فراغت مردم قرار گیرد این سازمان ها نسبت به سرمایه گذاری های لازم برای تأسیسات زیربنایی و بهره وری مطلوب از این اماکن اقدام کنند. در این میان منطقه آب اسک در استان مازندران با توجه به موقعیت نسبی، اقلیم مناسب، همجواری با قله و دامنه های زیبای دماوند و مراسم سنتی برف چال از یکسو، و وجود چشمه های آبگرم و معدنی از جمله مهمترین کانون های چشمه های معدنی ایران به شمار می آید که متأسفانه به دلیل ضعف زیرساختهای مورد نیاز تا کنون از این توانمندیها به نحو شایسته ای در جلب گردشگر و توسعه ی گردشگری درمانی استفاده نشده است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی مطالعات کتابخانه ای تهیه شده و با توجه به اهداف تحقیق به نظر می رسد عدم وجود طرح جامع توریسم سلامت در ایران در کند شدن روند توسعه گردشگری سلامت مؤثر و قابلیت ها و توانمندی های ایران در این زمینه تأثیر چندانی در توسعه علمی و اقتصادی، درآمد و اشتغال ندارد. لذا این مقاله ضمن توجه به این مسئله راهکارها و پیشنهادهای را ارائه می نماید.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , توریسم سلامت , آب درمانی , آب اسک