لیلا سلطانی - استادیار جغرافیا و برنامهر یزی شهری، عضو هیئت علمی دانشگاه غیرانتفائی امین
مریم دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهر یزی شهری، عضو هیئت علمی دانشگاه غیرانتفائی امین

امروزه مدیریت شهری تحول یافته است. شهرها برای رفاه و آسایش بیشتر شهروندان مدیریت می شوند. م دیریت شهری، نقش مهمی در توسعه پایدار محلات شهری در عرصه محیط شهری ایفا می کند. محیط شهری که از ان به تعابیر مختلفی همچون فضای شهری و چشمانداز شهری یاد می شود، چیزی بیشتر از محیط کالبدی و ساخته شده شهری است به عبارت دیگر تعاملات و روابط اجتماعی، پیوندهای عاطفی نیز جزئی از این محیط به شمار می آید. امروزه هدف اصلی از برنامه ریزی و طراحی شهری دست یابی به کیفیت مسکن، کیفیت حمل و نقل، کیفیت فضاها و در نهایت کیفیت محیط زندگی می باشد. اهمیت این موضوع از آنجا ناشی می شود که محله به عنوان کوچترین واحد سازمانی شهر، از نخستین اولویت ها بوده و محله پایدار می تواند زیربنای مناسبی را برای توسعه پایدار شهری رقم بزند. لذا همان گونه که در دنیا از دهه 80 میلادی به بعد، توجه به طراحی پایدار در عرصه های مختلف برنامه ریزی، طراحی شهری و مدیریت محیط زیست در اولویت های اولین قرار گرفته است؛ در کشورمان نیز توجه به این نگرش اهمیت خاصی را دارا خواهد بود. لذا در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی ابعاد کیفیت محیطی، شناخت معیارهای کیفیت محیط شهری و بررسی عملکرد م دیریت شهری در بهبود کیفیت محله های پایدار شهری پرداخته ایم.

کیفیت محیط، محیط شهری، توسعه پایدار شهری، محله پایدار، مدیریت شهری