بررسی چند فن آوری حفاظت از ساختمان ها و محوطه های باز آنها به منظور بهبود مقاومت انفجاری از منظر پدافند غیرعامل

این مقال روش هایی را برای طراحی و اجرای فن آوری های حفاظتی به نظور بهبود مقاومت انفجاری ساختمانها با رویکرد پدافند غیرعامل شرح می دهد طرح حفاظتی برای ساختمانها می تواند شامل طراحی ستون ها، دیوارها و پنجره های مقاوم در برابر ا نفجار باشد. سایر مؤلفه های امنیتی نیز قادرند سهم بزرگی را بر عهده داشته باشند که می توانند شامل مؤلفه های امنیت فیزیکی از قبیل موانع ضد ضربه، حصارهای تعیین کننده محدوده یک فضای حفاظت شده، خصوصیت هایی همچون روشایی، دوربین های مدار بسته و محدودیت هایی برای کاهش فعالیت های پنهانی؛ مراقبت ها در مجاورت ساختمان و طرح های آموزش به نظور فراهم کردن نظارت و مراقبت در سطح عالی باشد. به عبارت دیگر حفاظت از یک ساختمان یا تأسیسات در ورودی ساختمان آغاز نمی شود، بکله بخشی از یک مفهوم کلی در قالب روش های حفاظت یکپارچه، زنجیره ای و درهم آمیخته می گردد. طرح حفاظتی، و به ویژه قابلیت هماهنگی داخلی بخش های مختلف آن، هنوز در ابتدای راه خود می باد. این مقاله روی تعدادی از روش های ارزیابی یا گسترش حفاظت؛ که مربوط به طراحی تجهیزات پیرامون ساختمان، به منظور دفع تهدیدات محیطی هستند، تمرکز می کند. در انتها روش هایی برای افزایش مقاومت انفجاری ساختمانها و همچنین ایده هایی برای اجرای مؤلفه های فن آوری حفاظتی معرفی می شود.

Keywords:

فناوری , حفاظت , پدافند غیرعامل , مقاومت انفجاری , مؤلفه امنیتی