بازشناسی مصادیقی از راهکارهای بهبود تعاملات اقلیم در راستای توسعه پایدار معماری

از بدو شکل گیری حیات بشری انسان شاهد همزیستی لاینفک اقلیم های متنوع با محیط زیست خود بوده است، که با و بی واسطه پررنگ ترین نقش را در کیفیت زیستی کالبدها و فضاهای معماری خلق شده داشته است تأمین انرژی مورد نیاز فضاهای معماری طراحی شده جهت ایجاد آسایش زیستی ساکنان فصل مشترکی بود که توجه خالقان آثار معماری و شهرسازی را به پدیده ی اقلیم یا به قول یونیان باستان کلیما بیش از پیش جلب کرد. تلاشهای دست اندرکاران حوزه ی معاری و شهرسازی همواره درصدد آن بوده است که انرژی مورد نیاز را از محیط پیرامون بناها و فضاهای خلق شده به شکل مستقیم و بی واسطه فراهم آورند. بحث حاضر بستر شکل گیری مفاهیمی چون معماری پایدار، سیستم های غیرفعال خورشیدی، ساختمانهای هوشمند را در عرصه ی پژوهش های حوزه ی معماری و شهرسازی در پی داشت. خلق آثار معماری در سالهای اخیر در سطح جهان به سمت بناهایی می رود که میزان بالایی از انرژی مورد نیاز خود را از محیط پیرامون خود تدمین کنند و کالبدهای معماری به شکل مجموعه ای پویا با محیط پیرامن خود ت عامل سازنده داشته باشد. در این پژوهش سعی شده کنکاشی پیرامون مصادیقی از راهکارهای موفق و مطلوب تأمین انرژی در اقلیم های گوناگون در کالبد و فضاهای معماری جهان که مقبولیت و عمومیت بیشتری را در بر می گیرد صورت گیرد. در ا دامه پژوهش سعی شده است معایب و مزیت های هر مصداق به شکل ساده و علمی تدوین و ارائه گردد.

Keywords:

اقلیم , توسعه , پایدار , انرژی , معماری , راهکار