نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهر نمین با توجه به شاخص زیست اقلیمی ترجونگ

امروزه مطالعات و بررسی های بیوکلیماتیک انسانی در طراحی ساختمان های هری، روستایی و صنعتی، برنامه ریزی توریسم و سایر موارد مرتبط با آب و هوای محل مد نظر قرار می گیرد. قرن ها ا نسان سعی کرده تا با ساخت خانه هایی از شدت مشکلات اقلیمی محیط زیست بکاهد و از جنبه های مطلوب آن بهره مند شود. در این پژوهش به منظور بررسی شرایط آسایش انسانی شهر نمین از شاخص زیست اقلیمی ترجونگ با استناد به آمارهای ایستگاه سینوپتیک نمین در طی سالهای 1391-1386 استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق داده های اقلیمی با بهره گیری از روش های مورد مطالعه نشان می دهد که منطقه نمین در آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند ماه سرد می باشد و ماه های تیر و مرداد گرم بوده و ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور از نظر زیست اقلیمی در حد م طلوب قرار دارد و نیز شبهای مرداد و شهریور ماه به همراه روزهای تیر و مرداد ماه نسبت به سایر ماهها از شرایط مطلوبتری برخوردار است.

Keywords:

آسایش انسان , بیوکلیماتیک , شاخص زیست اقلیمی , روش ترجونگ , شهر نمین