کرامت الله زیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
محمد احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
رخساره آقایاری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
مهلا زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

مشارکت مردم در امر برنامه ریزی و احترام به آراء و عقاید آنها، شاید اولین گام برای رسیدن به هدف های برنامه ریزی باشد. لذا بدون مشارکت مردم و توجه به نیازها و منافع عمومی، تنها مراجعه به معیارهای نوشته شده در کتابها، نمی تواند رسیدن به ه دف های نهایی برنامه ریزی را تضمین کند. از طرف دیگر، ارائه خدمات مطلوب و درخور، بستر مناسبی برای فعالیت های اجتماعی، ا قتصادی و فرهنگی است. بنابراین می توان با مشارکت مردم، خدماتی را که با خواست و نیازهای آنان مطابقت دارند به آنان ارائه داد. میزان مشارکت شهروندان بستگی به عوامل و متغیرهای گوناگوین از جمله بنیان های اجتماعی، آگاهی شهروندی، رضای شهروندان و ... دارد. در این راستا این پزوهش به بررسی میزان مشارکت شهروندان می پردازد و رابطه مشارکت شهروندی با عوامل مؤثر بر آن را به منظور بهبود کیفیت خدمات و محیط زیست شهری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و با ابزار پرسشنامه انجام شده است. داده های حاصل از پرسشنامه در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های t-test, crosstabs, chi square و Spearman و Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد ک ه مشارکت شهروندی در وضعیت نامطلوب قرار دارد. طبق نتایج، میان متغیرهای سواد، جنس، اشتغال، تأهل، سن، آگاهی و وظایف با میزان مشارکت رابطه معنادار وجود دارد. طبق نتایج، با افزایش میزان آگاهی، مشارکت افزایش می یابد و با افزایش مشارکت، شهروندان تکالیف خود را بهتر انجام می دهند.

مشارکت، آگاهی شهروند، تکالیف شهروند، خدمات و محیط زیست شهری