بررسی شرایط اقلیم آسایشی استان کرمان با استفاده از شاخص دمای فیزیولوژیک

امروزه دسترسی به اطلاعات زیست اقلیمی در زمینه علوم مختلف کاربردی از قبیل گردشگری، پزشکی و سلامت، معماری، شهرسازی و ورزشی امری ضروری است. امروزه تعیین میزان تأثیر عناصر آب و هوا بر روی فیزیولوژی انسان با مشخص نمودن شرایط آسایش انسان در برنامه ریزی زمانی مناسب جهت بازدید از جاذبه های توریستی از اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق با هدف ارزیابی وضعیت آسایشاقلیمی و تعیین زمان مطلوب گردشگری در استان کرمان و با استفاده از شاخص PET انجام شده است. بدین منظور شاخص مورد نظر، برای هشت ایستگاه سینوپتیک در محدوده استان و هشت ایستگاه در محدوده مجاور استان محاسبه شد و از پارامترهای اقلیمی متوسط دمای خشک، متوسط رطوبت نسبی، متوسط سرعت باد، متوسط فشار بخار و میزان ابرناکی طی دوره آماری از سال 1989 تا 2005 در مورد 16 ایستگاه استفاده شد. تعمیم نتایج ایستگاه های محاسبه شده به سطح مورد مطالعه در محیط ARC GIS و با استفاده از روش درون یابی ای دی دبلیو صورت گرفت- نتایج این پژوهش نشان می دهد استان کرمان در ماه اردیبهشت و شهریور دارای بالاترین کیفیت آسایش اقلیمی است. در اردیبهشت ماه شهرهای بم، سیرجان، رفسنجان و شهربابک و در شهریور ماه کرمان، بم، سیرجان، رفسنجان و شهربابک در شرایط آسایش کامل قرار دارند. فقط در ماه های دی و بهمن هیچ یک از ایستگاه ها در محدوده آسایش اقلیمی قرار ندارند.

Keywords:

شاخص دمای معادل فیزیولوژیک , اقلیم آسایش , استان کرمان