بررسی عناصر اقلیمی در طراحی معمری شهری (مطالعه موردی: شهر کازرون)

شناسایی وضعیت اقلیمی یک محل و تحلیل آسایش انسان از طریق مشخص نمودن اقلیم محل و کاربرد مصالح ساختمانی مناسب برای این کار از موارد مهم طراحی همساز با اقلیم می باشد. برای دستیابی به اهداف حاضر عناصر اقلیمی ایستگاه سینوپتیک شهر کازرون که شامل: دما، رطوبت نسبی، تبخیر، باد و بارش می باشند در طی دوره آماری 25 ساله (1385-1360) به روش تحلیلی، توصیفی و با استفاده از شاخص آسایش مساکن بر اساس روش تجربی ماهانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از شاخص ماهانی وضعیت حرارتی کازرون در ماه های آذر، دی، بهمن و اسفند سرد است و نیاز محافظت در برابر سرما به ویژه در شبها می باشد (که در طراحی ساختمان ها و معابر باید تدابیری اندیشیده شود که تا با دریافت حداکثر ا نرژی خورشیدی، آسایش در فضاهای مسکونی و فراهم ساختن فضاهای مطلوب میسر گردد.) همزمان با ورود توده هوای غربی و سودانی از آبان ماه و جریان هوا، شرایط برای زیست مناسب می شود و با عقب نشینی توده هواهای مذکور و جایگزین شدن توده هوای پرفشار جنب حاره و کند شدن جریان هوا شرایط برای زیست نیز مشکل شده و گرمای شدید بر منطقه حکمفرما می شود.

Keywords:

اقلیمی , معماری , م صالح ساختمانی , شاخص ماهانی , کازرون