بررسی شاخص مسکن و وضعیت سکونت در سکونتگاههای غیررسمی و ارائه راهبردهای ساماندهی آنها (نمونه موردی: محله ی آلله آباد کرمان)

اسکان غیررسمی در ایران مانند بسیاری ازدیگر کشورهای جهان، پدیده ای روبه رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسائل جدی روبرو ساخته است. شهر کرمان نیز با پدیده ی اسکان غیررسمی مواجه بوده که از جمله سکونتگاههای غیررسمی در شهر کرمان، محله الله آباد است. هدف از پژوهش حاضر شناسخت وضعیت کالبدی و شرایط و شاخص های مسکن در محله و دستیابی به راهبردهایی برای ساماندهی و بهبود وضعیت مسکن و محیط مسکونی این محله است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی، تکنیک گردآوری اطلاعات و داده ها، مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از بررسی هایی که سازمان مسکن و شهرسازی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در محله طی سالهای 1386 تا 1390 انجام داده اند و برداشت های میدانی با استفاده از ابزارهای مشاهده و عکسبرداری بوده است. نتایج و یافته های مطالعات در محله الله آباد کرمان نشان می دهد که این محله از نظر کالبدی با بی نظمی های شدیدی در ساخت و ساز، استفاده از مصالح کم دوام و دست دوم و مساکن فاقد پروانه ی ساخت، فاصله کم تا خیابان های اصلی شهر، دوری مراکز آموزشی فرزندان از محل سکونت مواجه است و محله از جهت اجتماعی- فرهنگی با مشکلات متعددی از جمله بهداشت نامناسب محله، کمبود امکانات خدماتی و درمانی، آمار بالایی معتادین و بیکاری، درآمد ک متر از خط فقر و بی سوادی بالا روبرو می باشد. همچنین مردم آمادگی مشارکت، برای بهبود وضعیت محیط سکومت خود را دارند از همین رو راهبرد توانمند سازی برای بهبود وضعیت سکونت نیز مدنظر ا ست. همچنین با استفاده از بررسی های انجام شده تکنیک سوات، پتانسیل های محله الله آباد را شناسایی کرده و در نتیجه با ارائه ی راهکارهایی مانند ایجاد فضاهایی برای بالا بردن مهارت های افراد و افزایش سطح آموزش و ... برای کاهش آسیب های کالبدی- اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی می توان گام هایی برداشت.

Keywords:

سکونتگاه غیررسمی , وضعیت کالبدی , توانمندسازی , ارتقای کیفیت سکونت , محله الله آباد , کرمان