مریم مرادی - استادیار عرضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور،نیشابور، ایران
مهرناز معرب - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و تحقیقات واحد خراسان رضوی

رشد جمعیت و افزایش تنوع نیازهای جوامع انسانی، در پیامد خود تولید روز افزون زباله را به دنلا داشه است. با افزایش تولید زباله و کاهش روز افزون ظرفیت پذیری محل دفن کهریزک، لزوم تعیین مکانی برای دفن بهداشتی زباله های شهر تهران بیش از پیش آشکار شده است. جهت احداث محل دفن زباله طبق مصوبات شورای عالی محیط زیست کشور می بایست در مرحله امکان سنجی و مکان یابی نسبت به تعیه گزاش ارزیابی اثرات زیست محیطی آن اقدام گردد. لذا شهرداری تهران نسبت به انتخاب یک محل دفن بهداشتی زباله با وسعت 1000 هکتار در جاده حسن آباد- هوشنگ آباد شهرستان ری در استان تهران اقدام نموده است. این منطقه در واحد هیدرولوژیک زرند- ساوه- زاویه واقع شده و رودخانه شور (سرود) 10 کیلومتر نسبت به آن فاصله دار. خاک منطقه نیز از سری خاک های بازارک می باشد. پوش گیاهی و جانوری منطقه شامل گونه های بومی بوده که در عملیات میدانی شناسایی گردیده اند. گیاهان نادر و در معرض انقراض محل طرح و پیرامون آن 12 گونه می باشند. برای ارزیابی محل دفن پیشنهادی از روش منوری 2001 استفاده شده است. با استفاده از روش مذکور اثرات هر کدام از مراحل اسختمانی و بهره برداری بر اساس ماتریس فعالیت ها و اثرات پیش بینی گردیده است. نتایج نشان می دهد که عملیات خاکی بیشترین اثرگذاری را بر محیط بیولوژیکی ایجاد می نمایند و اکوسیتم خشکی و گونه های نادر گیاهی نیز بیشترین تأثیر پذیری بلند مدت را در مرحله ساخمانی نشان داده و تخریب آنها اجتناب ناپذیر است.اثرات منفی مستقیم، قطعی و دائمی اجرای عملیات محل دفن زباله پیشنهادی 91/75% مجموع اثرات را ایجاد می نماید.

ارزیابی اثرات زیست محیطی، محل پیشنهادی، دفن زباله، محیط بیولوژیکی، اکوسیستم، آلودگی آب