ارزیابی محلات شهری با تأکید بر احساس تعلق و هویت محله ای (نمونه موردی: محلات شهر قزوین)

محلات شهری سلول های حیاتی و سازنده پیکره شهرها می باشند که در حیات و زوال شهرها تأثیر بسزایی دارا هستند. با مطرح شدن رویکرد توسعه پایدار محله ای و توجه به توسعه پایدار در این مقیاس، صاحبنظران برای سنجش پایداری محلات هری معیارها و شاخص های بسیاری را مطرح کردند. از جمله اشتراکات م وجود در میان دیدگاه های گوناگون طرح شده، تدکید ه مگی آنها بر هویت محله ای و احساس تعلق ساکنین محلات نسبت به محله می باشد. در این تحقیق به ارزیابی محلات شهر قزوین بر اساس احساس تعلق و هویت محله ای پرداخته شده و محلات بر اساس میزان احساس تعلق ساکنین به محله شان و ه ویت محله ای در انها رتبه بندی گردیده است.نوزده محله مورد بررسی در این ت حقیق به روش نمونه گیری خوشه ای از میان محلات شهر قزوین تعیین شده اند. روش تحقیق از نوع تحلیلی- توصیفی وکاربردی می باشد. متغیرهای تحقیق از نوع کیفی می باشند که با استفاده از طیف لیکرت کمی سازی گردیده اند. داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه در میان 570 نفر از ساکنین محلات مورد بررسی که به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند و هر محله به تعداد 30 پرسشنامه، جمع آوری شده است. در این ت حقیق به جهت سنجش روایی و پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن 0.72 حاصل گردیده است. برای رتبه بندی محلات در این تحلقی از روش تاکسونومی استفاده شده که در نهایت محله 5 (محله عبید زاکان) که محله ای در بافت قدیمی و سنتی شهر است حائز رتبه برتر شده است در مجموع، رتبههی برتر محلاتی قدیمی در بافت مرکزی شهر بودند و رتبه های انتهایی، محلاتی در توسعه های جدید شهر را شامل می شوند. بنابراین در محلات قدیمی همچنان هویت و احساس تعلق ساکنین قویتر از سایر محلات است و محلات جدید نتوانتسه اند این احساس را در ساکنین خود ایجاد نمایند.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه پایدار محله ای , محله , هویت , احساس تعلق