بررسی تأثیر نانوتکنولوژی با مصالح نوین در راستای اهداف م عماری پایدار در ساختمان های بلند مرتبه هزاره سوم

در عصر هزاره سوم، افق و نگرشی در معماری شکل می گیرد و دراین ساختار زمان به عنوان مبدای عمل می کند که در رواج تکنولوژی بستر گسترانیده و همپا با آن افق جدیدی از نیازهای انسانی و اجتماعی و ساختاری شکل می گیرد و استفاده از رویکردهای ویژه همسو با زمان و روند تطبیقی آن باعث نگرش جدیدی در حوزه معماری (معماری پایدار) می گ ردد که نقش آن در ساختمان های بلند مرتبه و یا به عبارتی برج ها بیشتر نمود پیدا می کند. فناوری نانو موج جهارم انقلاب صنعتی پدیده عظیمی است که در تمامی گرایشات علمی راه یافته است تا جایی که در یک دهه آینده برتری فرآیندها، وابسته به این تحول خواهد بود و در آینده اقتصادی ک شور ما نقش مؤثری ایفا می کند. از این رو فناوری نانو یکی از جدیدترین تکنولوژی های روز دنیا می باشد که در واقع علم کنترل ماده در مقیاس مولکولی است. هدف پژوهشی حاضر ارائه معرفی فناوری نوین نانو در معماری پایدار در حیطه طراحی برج ها و ساختمان های بلند مرتبه می باشد. روش تحقیق به صورت تحلیلی توصیفی و بر مبنای تحلیل طرح های موفق برج های هزاره سوم می باشد. از یافته های حاصل از تحقیق می توان چهار چوبی نظری و عملی در راستای (معماری پایدار) و در هماهنگی با محیط زیست در حوزه طراحی برج ها تدوین نمود.

Keywords:

برج های هزاره سوم , معماری پایدار , نانو تکنولوژی , مصالح نوین