بررسی تأثیر ارتقای کیفیت فضایی- کالبدی فضاهای عمومی مجتمع های مسکونی در تقویت تعاملات اجتماعی ساکنان آنها (نمونه موردی: مجتمع مسکونی پاوان سنندج)

در مجتمع های زیستی فضاهای عمومی بستر بخش عمده ای از ارتباطات و تعاملات اجتماعی افراد می باشد. حضور مثبت افراد در اجتماع سطح تعاملات مثبت اجتماعی را بالا برده و سبب ارتقاء کیفیت زندگی از طریق تقویت حس تعاون و شهروندی می گردد. فضاهای عمومی شهری، بستر روابط اجتماعی شهروندان به شمار می رود. بنابراین رویکرد مقاله حاضر تأکید بر جنبه های اجتماعی در مجتمع مسکونی پاوان سنندج می باشد. این مقاله با هدف ارزیابی تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی مجتمع مسکونی پاوان سنندج، تلاش کرده تا نقاط ضعف و قوت آنها را شناسایی کند و راهکارهایی مؤثر را برای بهسازی آنها ارائه دهد. روش تحقیق پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و گردآوری مطالب با بهره گیری از پرسشنامه استاندارد توسط مؤسسه پی.پی. اس و مطالعات اسنادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در جمع بندی نظر سنجی فضای معماری مورد مطالعه، استفاده کنندگان تأثیر عامل های کالبدی- فضایی در تعاملات و روابط اتفاق افتاده بین خود را، 5.5 درصد خیلی کم ارزیابی کرده اند و 35.7 درصد از افراد تأثیر این عامل ها را برای شکل گیری و بالابردن میزان تعامل و روابط بین خود، بسیار زیاد و تعیین کننده دانسته اند و نتایج آزمون T، تک نمونه ای را نشان می دهد که تعاملات اجتماعی فضاهای عمومی نمونه موردی، پائین تر از میانگین نظری (12.3<1.54) است.

Keywords:

فضاهای عمومی , کیفیت فضایی- کالبدی , تعاملات اجتماعی , مجتمع مسکونی , پاوان , سنندج