معصومه عالم راثی - کارشناسی ارشد معماری، مدرس دانشگاه ها و عضو باشگاه پژوهشگران جوان

هدف پژوهش حاضر ارائه راهکارهایی جهت بهیه سازی مصرف انرژی با استفاده از انرژی های نو در ساختمان های مسکونی در راستای اهداف توسعه پایدار است. با توجه به مصرف بالای انرژی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی، مهمترین رویکرد مطرح در طراحی ساختمان ها کاهش مصرف انرژی است. طبق آمار 40 تا 50 درصد از انرژی در کشور ما در بخش ساختامن مصرف می شود که آلودگی و تخریب محیط زیست را در پی دارد. استفاده از سوخت های فسیلی موجب آلودگی و تخریب روزافزون محیط زیست شده است. راهکار حفظ محیط زیست و طراحی اقلیمی و مطابق با اصول توسعه معماری پایدار استفاده از انرژی های نو و پاک است که گامی است جهت کاهش اتلاف انرژی در ساختمان ها که در کشورهای صنعتی به طور گسترده و در کشور ایران در سالهای اخیر به کار گرفته می شود. این انرژی ها در تعامل کامل با محیط زیست بوده و کاهش تخریب و آسیب به محیط زیست را در پی دارد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی و معرفی انرژی های نو و راهکارهایی جهت استفاده از انرژی های نو از جمله سیستم های جدید انرژی که در آن منابع انرژی بدون کربن نظیر انرژی خورشیدی، بادی، زمین گرمایی و کربن خنثی مانند بیوماس قرار دارند، به منظور راه حلی برای کاهش مصرف انرژی در ساختان ها پرداخته می شود. نتایج پژوهش بیانگر امکان استفاده از این سیستم ها در ساختمان برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساختان های مسکونی به عنوان الگویی برای طرح های معاری در راستای کاهش مصرف انرژی در راستای توسعه اقتصادی و تعامل با محیط زیست خواهد بود که از اهداف بنیادی توسعه پایدار می باشد.

انرژی های نو، توسعه پایدار، بهینه سازی مصرف انرژی، ساختامن، محیط زیست