بررسی نقش رویکرد مشارکتی در توسعه ی محله ای (نمونه موردی: محله ی بیرون قلعه ی مراغه)

توسعه ی شهرنشینی که در قرن گذشته در ک شورهای صنعتی آغاز شد، هم اکنون در کشورهای جهان سوم متمرکز شده است، افزایش وسعت و جمعیت شهرها در کنار رشد پیچیدگی های زندگی شهری، معضلات شهرنشینی را به صورت بغرنج و غیرقابل غماض درآورده است، در همین راستا برنامه ریزی شهری کل نگر و عقلایی به سمت برنامه ریزی شهری خردنگر و در مقیاس محله ای حرکت کرده است و شاخص های کالبدی جای خود را به شاخص های اجتماعی از قبیل سرمایه ی اجتماعی، حس تعلق به مکان، مشارکت مردم در امور محله و ... داده اند. برنامه ریزان شهری امروزه در برنامه ریز های محله ای با استفاده از تکنیک های پیمایشی و مطالعات اسنادی و استفاده از ابزارهای کمی و مدل هایی نظیر swot، با رویکردی توصیفی- تحلیلی، در حل مشکلات محله های شهری می کوشند. این تحقیق که حاصل تکمیل 50 پرسشنامه در بین ساکنان محله و 5 پرسش نامه در بین کارشناسان شهرداری و اعضای شورای شهر مراغه است، نشان می دهد که مله ی بیرون قلعه ی شهر مراغه در موقعیتی رقابتی قرار دارد و بایستی سعی کند تا با استفاده از پتانسیل های موجود در محیط درونی خود به بهبود نقاط ضعف خود بپردازد. در این رابطه باید راهبردهای آشناسازی ساکنین با شیوه های مشارکت در قالب مراسم های مذهبی، افزایش درآمدهای ثابت شهرداری با همکاری واحدهای تجاری محله و تشکیل شورا یاری محله وواگذاری مسائل اجرایی محله به این شورا به نمایندگی از مردم و مشورت دائم شهرداری و شورای شهر با شورایاری محله را مدنظر قرار دهد.

Keywords:

مشارکت مردمی , توسعه ی محله ای , عوامل اجتماعی , محله ی بیرون قلعه , swot