ربابه لاسمی پور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی
مرضیه هادی پور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی

افزایش جمعیت، تغییر الگوی مصرف، بدون تحول در فرهنگ زیستی از یک سوی و عدم تجهیزات بهداشتی از جمله فقدان شبکه ی هدایت و انتقال فاضلاب ها و پساب ها و نیز عدم وجود وسایل و مکان مناسب به منظور دفع زباله ها از دیگر سوی، محیط زیست روستاها را با مشکلات و معضلات جدی روبه رو ساخته است. بدین منظور پژوهشی میداانی با عنوان امکان سنجی بهسازی محیط روستایی با روش تحقیق پیمایشی در یکی از دهستان های شهرستان نور (دهستان میانرود) صورت گرفته است. براساس مطالعات انجام شده، هیچیک از روستاهای مورد مطالعه، به سیستم جمع آوری زباله، مجهز نبوده و ا کثر خ انواردها زباله ها را به صورت غیر بهداشتی دفع می کنند. تقریباً 52 درصد از خانوارها زباله ها و مواد زائد را در ورودی روستاها، معابر و جنگل تلنبار می کنند. 59/7 درصد خانوارها، پساب ها و فاضلاب ها را به رودخانه و جی آب می ریزند. در واقع، در روستاهای ما، بهترین و ساده ترین وسیله برای جابه جایی و د ور کردن زباله ها و پساب ها از روستا، رودخانه و جوی آب می باشد؛ بیش از نیمی از اهالی روستاها از این روش برای حل مسئله و مشکل فوق استفاده می کنند. در پایان، ضمن توصیف یافته های دیگر تحقیق، راه حل ها و پیشنهادهایی نیز بر اساس آن ارائه گردیده است.

امکان سنجی، بهسازی محیط، توسعه ی پایدار، محیط زیست، شهرستان نور