محد سلطانی - مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
ژیلا سجادی - دانشیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه رنجبر - مدرس دانشگاه پیام نور واحد پیرانشهر
هانیه محمودی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

هدف از برنامه ریزی شهری، ایجاد محیطی سالمتر و تأمین رفاه شهروندان است و از این رو دارای نقاط اشتراک فراوانی با مبحث توسعه پایدار شهری می باد. تحقق پایداری در توسعه شهری نیز مستلزم مدنظر قرار دادن پنج عنصر اجتماعی، محیطی، اقتصادی، سیاسی و جمعیتی در مباحث مربوطه است. در این مقاله ویژگی های جمعیتی به طور اعم و دسترسی به مراکز بهداشت شهری، به طور اخص مورد بررسی قرار گرفته و بر اهمیت این فاکتورها در دستیابی به آرمان ها و اهداف توسعه پایدار تأکید شده است. پیرانشهر از شهرهای کردنشین استان آذربایجان غربی است که سابقه شهرنشینی در آن کمی بیش از نصف سده می باشد. جمعیت این شهر تا سال 1365 کمتر از 12 هزار نفر و در سال 1392 بیش از 87 هزار نفر وده است. چنین افزایش سریعی بدون شک علاوه بر عامل مهاجرت- که عامل اصلی است- به سبب گستردگی بعد خانوار نیز می باشد. برای بررسی بهتر این موضوع، شهر به سه منطقه مجزا که یک مرکز بهداشت در هر کدام مستقر است تقسیم شده و سپس به روش نمونه گیری تصادفی و در قالب یک پرسشنامه، مراجعین به این مراکز مورد پرسش واقع شده اند. در این پژوهش، میزان رضایت افراد از نحوه خدمات رسانی و تأثیر فاصله از این م راکز در باروری های ناخواسته مطالعه گردیده است. د ر پایان و پس از تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار spss میزان تأثیر دسترسی در شکل دهی خانوار و مناطق دارای نرخ بالای باروری در شهر مشخص گردیده و پیشنهاداتی در راستای دستیابی به اهداف نظریه توسعه پایدار شهری ارائه شده است.

دسترسی، مرکز بهداشت، نرخ باروری، بعد خانوار، توسعه پایدار شهری، پیرانشهر