آسیب شناسی و بررسی عوامل شهری مؤثر در امنیت فضاهای عمومی شهری (مورد: بافت تاریخی خیابان شریعتی جنوبی تبریز)

احساس امنیت یکی از نیازهای روحی انسان و از مهمترین شاخص های کیفیت فضا است. در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان بروز بزهکاری انواع آسیب های اجتماعی به صورت یک مشکل اجتماعی حاد مطرح است که تنها سلامتی و امنیت جامعه را به مخاطره می اندازد بلکه مسائل و مشکلات بی شماری را گریبانگیر جامعه می کند. مسئله امنیت شهری با توجه به رشد فزاینده ی شهرنشینی در ایران ازاهمیت بالایی برخوردار می گردد و این در حالی است که اغلب یافته های تحقیقاتی پژوهشگران بر وجود رابطه آماری مستقیم بین افزایش جمعیت شهری و نرخ جرایم و آسیب های اجتماعی صحه می گذارند و عوامل اجتماعی مانند فقر، بیکاری، ناهماهنگی اجتماعی، میزان بالای جمعیت جوان باعث ایجاد محیطی مستعد و در معرض جرم و ناهنجاری رفتاری می دانند. اما فاکتورهای اجتماعی تنها عوامل و جنبه های تعیین کننده جرائم و ناهنجاری های اجتماعی نیستند، طرح و کالبد فیزیکی فضا، نقش مهمی در توسعه یا پیشگیری از جرم و ناهنجاری دارد. هدف مقاله حاضر بررسی نقش عواملی کالبدی و فیزیکی مؤثر در کاهش ناهنجاری رفتاری و جرائم شهری و ارائه معیارهای کالبدی در جهت ایجاد مکان ایمن، جلوگیری از ناهنجاری های رفتاری و ایجاد امنیت در فضاهای شهری از طریق طراحی مناسب فضا است. تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات بصورت میدانی و اسنادی جمع آوری شده است. نتایج بیانگر این هست محیط بر رفتار شهروندان تأثیر گذار است و با خلق فضاهای عمومی و نظارت و مشارکت محلی و اجتماعی را افزایش دهند می توان از وقوع جرم جلوگیری کرد.

Keywords:

فضاهای عمومی , امنیت , مشارکت , جرائم شهری و نظارت عمومی