محمود قدیری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه علمی جغرافیا، دانشگاه پیام نور
سوگل ممسنی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه علمی جغرافیا، دانشگاه پیام نور

امروزه با توجه به رشد سریع شهرها و توسعه بی حد کالبدی و مسائل و تنگناهایی ناشی از آن چون جدایی محل کار از محل سکونت، دوری از طبیعت، کاهش فضاهای تفریحی و گذران اوقات فراغت، کاهش فضای باز و در نهایت عدم سرزندگی، ارزیابی پایداری کالبدی شهرها از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا مقاله حاضر، با هدف سنجش و ارزیابی پایداری نهادی- کالبدی شهر بوشهر در دو سطح مقایسه با نقاط شهری کشور و نواحی نه گانه آن طرح گردید. در این راستا مطابق مبانی نظری و پیشینه تحقیق شاخصهای مناسب انتخاب شد. سپس با ا تخاذ رویکرد تطبیقی و با استفاده از روش آزمون علامت، به تحلیل تفاوت با مناطق شهری کشور پرداخته شد. در ا دامه با استفاده از روش امتیاز استاندارد شده نیز تفاوت بین ن واحی شهر بوشهر بررسی شد. نتایج نشان داد که با درنظر گرفتن شاخصهای نهادی کالبدی، شهر بوشهر با توجه به مقادیر شاخصها و تعداد مثبتها از متوسط ملی بالاتر است. بنابراین فرضیه وجود تفاوت معنا دار بین شهر بوشهر و مناطق شهری کشور تأئید شد. در سطح نواحی نیز نتایج نشان داد بین نواحی شهر بوشهر از نظر پایداری در شاخصهای نهادی- کالبدی تفاوت وجود دارد.

سنجش پایداری، شاخص های نهادی کالبدی، شهر بوشهر