ارزیابی و ارزشگذاری سیستم های حمل و نقل عمومی با روش شباهت به گزینه ایده آل فازی (مطالعه موردی: شهر مقدس مشهد)

سیستم های حمل و نقل عمومی باعث ارتقاء کیفیت زندگی می گردد. ایمنی، سلامتی، کاهش اتلاف وقت شهروندان، استحکام روابط اجتماعی، افزایش سرعت جابجایی، قابلیت، دسترسی همگانی، ... از مزایای چشمگیر استفاده از سیستمهای حمل و نقل عمومی قوی و کارآمد برای زندگی اجتماعی حال حاضر محسوب می گردد. هدف این پژوهش ارزیابی و الویت بندی سیستم های حمل و نقل عمومی از دیدگاه شهروندان عزیز مشهد بر اساس پارامترهای اساسی از قبیل امنیت، رفاه، هزینه و زمان و ... با روش شباهت به گزینه ایده آل فازی است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در بین سیستمهای مل و نقل عمومی قطار شهری با 1.47 دارای کمترین فاصله تا حل ایده آل فازی و با 1.85 دارای بیشترین فاصله از ضد حل ایده آل فازی است. از طرف دیگر شاخص شباهت نشان می دهد که قطار شهری بیشترین مقدار شاخص را شامل می شود و مناسبترین نوع حمل و نقل عمومی از دیدگاه شهروندان است.

Keywords:

حمل و نقل , فازی , قطار شهری , شاخص شباهت