بهره گیری از معماری سنتی در جهت کاهش مصرف انرژی با توجه به شرایط اقلیمی (مطالعه موردی: شهر بروجرد)

بحران های زیست- محیطی ناشی از افزایش بی رویه مصرف سوخت های فسیلی و افزایش گاز دی اکسید کربن و آلودگی های ناشی از آن ضرورت شناخت طراحی اقلیمی را تبیین می کند. با توجه به تاریخچه گرانقدر م عماری گ ذشته و خصوصاً مسکن ایران در استفاده از انرژیهای پاک و اینکه بدون مصرف بی رویه انرزی های تجدید ناپذیر و با تکیه بر منابع انرژی پایدار آسایش حرارتی را برای ساکنین ساختامن فراهم می آورد، شناخت قابلیت های اقلیمی معماری بومی و توجه به تجارب ذشتگان در دستیابی به معماری همساز با اقلیم بسیار ضروری می باشد، تا اصول معماری استفاده شده در خانههای سنتی را به منزله سمبلی از راه حل های پایدار یادآوری کرد و سپس، آنها را توسط پیشرفت های فناوری عصر حاضر با دنیای جدید تطبیق داد. برای ا نجام این تحقیق از دادههای اقلیمی ایستگاه سینوپیک شهر بروجرد در یک دوره 23 ساله استفاده شده است، این تحقیق بر مباحث کیفی و کمی و از نوع توصیفی- تحلیلی با تأکید بر مدل زیست- اقلیم ساختمانی گیونی می باشد و به دنبال بررسی چگونگی تطبیق معماری و اقلیم در شهر بروجرد و چگونگی توجه به شرایط آب و هوایی در ایجاد خانه های این شهر می باشد. نتایج آن، ارائه الگوهای معماری به منظور سرمایش و گرمایش غیر مکنیکی ساختمان ها در اقلیم سرد در جهت هر چه اصولی تر شدن معیارهای ساخت در راستای عدم آسیب به محیط و حفظ منابع طبیعی می باشد.

Keywords:

معماری , اقلیم , خانه های سنتی , بروجرد , انرژی