پروین میرمیران - مرکز تحقیقات تغذیه و غدد درونریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
شیرین قطب الدین محمدی - مرکز تحقیقات تغذیه و غدد درونریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زهرا بهادران - مرکز تحقیقات تغذیه و غدد درونریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
فریدون عزیزی - مرکز تحقیقات غدد درونریز و متابولیسم، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه و هدف: مصرف خشکبار به عنوان یک میانوعده سالم میتواند در پیشگیری از سندرم متابولیک موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مصرف خشکبار بر سندرم متابولیک و اجزای آن در نوجوانان 19-10 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران، صورت پذیرفت. روش مطالعه: پژوهش حاضر در قالب مرحله چهارم مطالعه قند و لیپید تهران (1390-1387) بر روی 785 نوجوان 19-10 ساله تهرانی صورت پذیرفت. رژیم غذایی معمول افراد با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی، پایا و روا ارزیابی شد. گروه خشکبار شامل انجیر خشک،کشمش، توت خشک،برگه ها، بادام زمینی، بادام، گردو، پسته، فندق، تخمه بود. جهت تعیین بروز سندرم متابولیک در چارکهای مصرف خشکبار، آزمون رگرسیون لجستیک با تعدیل اثر عوامل مخدوشگر انجام شد. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه 2/9 ±14/8 سال و میانگین نمایه توده بدنی آنها 4/7 ± 22/1 کیلوگرم بر متر مربع بود. چهل و هفت درصد شرکت کنندگان در مطالعه پسر بودند. شیوع سندرم متابولیک در کل نوجوانان 22/2 درصد ( در دختران 19/5% و در پسران 25/2% ) بود. میانگین دور کمر و فشار خون سیستولیک با افزایش مصرف خشکبار کاهش غیرمعناداری داشت. میانگین دور کمر از چارک اول تا چهارم به ترتیب 0/8 ± 78/2 ، 0/8 ± 77/2 ، 0/8 ± 76/2 ، 0/8 ± 75/9 بود. پس از تعدیل عوامل مخدوشگر، نسبت شانس( فاصله اطمینان 95%) برای بروز سندرم متابولیک در بالاترین چارک مصرف خشکبار در مقایسه با پایینترین چارک 0/65 (1/1-0/4) بود. نتیجه گیری: افزایش مصرف خشکبار ارتباط معکوس غیر معناداری با بروز سندرم متابولیک دارد.

سندرم متابولیک، خشکبار، کودکان و نوجوانان، مطالعه قند و لیپید تهران