میثم لطیفی - استادیار دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
محمد مهتری آرانی - مربی دانشگاه پیام نور و دانشجوی دکترای مدیریت دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
داود کیانوش - مربی دانشگاه آزاد اسلامی نطنز، ایران
منصوره مهدوی راوندی - مدرس دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی پیامدسنجی اموزش مجازی در دانشگاه پیام نور می باشد. روش تحقیق این مطالعه از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق نیز شامل استادان شاغل به کار در دانشگاه پیام نور استان اصفهان و مراکز واحدهای تابعه می باشد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای نسبتی است. ابزار به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه پیامدسنجی آموزش مجازی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش رگرسیون تک عامله استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که 1- کاهش تعامل بر عدم گرایش به آموزش مجازی موثر است 2- عدم آگاهی بر عدم گرایش به آموزش مجازی موثر است.3- عدم توسعه مهارت بر عدم گرایش به آموزش مجازی موثر است.

پیامدسنجی آموزش مجازی، تعامل در آموزش مجازی، نگرش به آموزش مجازی، نگرش به آموزش مجازی، آگاهی استادان درباره آموزش مجازی، توسعه مهارت در آموزش مجازی