نوید خسته بند - آموزشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی، بندر انزلی، ایران
منصور قربانی - عضو هیئت علمی دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی
ریحانه یوسفی نژاد - آموزشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی، بندر انزلی، ایران

منطقه مورد مطالعه جزئی از کوه های تالش در شمال غربی ایران می باشد و از نظر ساختاری در زون البرز غربی قرار گرفته است. در این منطقه، کانسارهای مس مجدر و میسه چولی در سنگ های آتشفشانی ترسیر تشکیل شده اند. حجم گسترده ای از سنگ های منطقه ولکانیکی و ولکانی کلاستیک، شامل سنگ های آندریت مگاپورفیر، آندزیت بازالت، لاتیت بازالت، لاتیت آندزیت، ریوداسیت همراه با کمی رخنمون های توف می باشد. در کانسارهای نامبرده شواهد معدن کاری باستانی، شامل تونل های شدادی و کوره های قدیمی ذوب مس دیده می شود و بر اساس بررسی های صورت گرفته در هر دو کانسار، مهمترین کانی معدنی در منطقه عبارت اند از : مس طبیعی، مالاکیت، کالکویست، کوولیت و کوپریت که به صورت رگه ای، رگچه ای و پرکننده فضاهای خالی در گدازه های آندزیت مگاپورفیری مشاهده می شوند. عیار متوسط مس در رگه های معدنی مس مجدر حدود6% و در میسه چولی حدود4% بوده و میزان عنصر نقره بالاتر از حد نرمال آن است. البته گاه در این فضاهای خالی تکه هایی از مس طبیعی دیده می شود. که مورد توجه معدنکاران باستانی بوده است. بنابر این با توجه به نوع سنگ میزبان، شکل و پیکره ماده معدنی و همانند کانه ای به نظر می رسد که کانی سازی در منطقه، توسط محلول های هیدروترمال که از سنگ آندزیت مگاپورفیر منشأ گرفته اند، صورت گرفته است. با توجه موارد اشاره شده می توان گفت همگی شواهد حکایت از تیپ مس آندزیتی برای منطقه مورد مطالعه دارد.

آندزیت مگاپورفیر، تیپ آندزیتی، محلولهای هیدروترمال، مس طبیعی