بررسی هیدرولوژی آبخوان دست شاهیندژ

دشت شاهین دژ با وسعت 259 کیلومتر مربع در جنوب شرقی استان آذربایجان غربی واقع شده که با توجه به کوهستانی بودن محدوده مطالعاتی و عدم گسترش رسوباتی آبرفتی، فاقد آبخوان آبرفتی قابل توجهی بوده و فقط آبخوان ها بصورت موضعی در محدوده های آبرفتی گسترش دارند. در سالیان اخیر منابع این دشت به علت کاهش ورودی به آبخوان و افزایش تقاضا افت سطح تراز و تقلیل کیفیت منابع آب زیرزمینی منجر گردیده است و از آن جا که آبهای سطحی در منطقه از کیفیت و کمیت مناسبی برخوردار نیستند، آبهای زیرزمینی مهمترین منبع تامین آب برای مصارف مختلف بشمار می رود لذا مطالعه کمی و کیفی آبخوان موجود در این منطقه، از ضرورت و اهمیت خاصی برخوردار است. برای بررسی این خصوصیات ابتدا به جمع آوری و بررسی داده های اقلیمی و مطالعات صحرایی پرداخته و سپس با تجزیه و تحلیل نقشه شرب و دیاگرام شولر مشخص گردید که محدوده از آب شرب قابل قبولی برخوردار است اما با توجه به روند نزولی سطح آب های زیرزمینی در سال های اخیر بهره برداری از آن تدابیری را به خود می طلبد.

Keywords:

دشت شاهیندژ , آب های زیرزمینی , هیدروشیمی , آبخوان