نگین احمدی - کمیته تحقیقات دانشجویان، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ته
کیانوش خسروی دارانی - دانشیار گروه تحقیقات علوم و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی

در دهه اخیر، افزودن میکروارگانیسم های زنده سودمند (پروبیوتیک ها) به محصولات غذایی صنعتی با هدف پیشگیری از انواعی از بیماریها و یا ارتقای تندرستی کاربرد زیادی یافته است. در عین حال، صنعت، به ویژه صنایع شیری، با مشکلات جدی در خصوص بقا و نیز حفظ کارکرد این میکروارگانیسم ها در طی فرایندهای صنعتی و نیز در فرایند مصرف توسط مصرف کنندگان روبرو است. روش ریزپوشانی یکی از مؤثرترین راههای حفظ کارکرد عوامل بیولوژیک و شیمیایی در ماتریس غذایی در طی مراحل مختلف فرایند صنعتی و نیز گوارش به شمار می آید که با موفقیت در مورد پروبیوتیکها نیز به کار گرفته شده است.ریزپوشانی پروبیوتیک ها از را هکارهای موثر افزایش حفظ و ماندگاری آن ها محسوب میشود. در این ارتباط روشهای خشک کردن انجمادی ، خشک کردن پاششی، خشک کردن در بستر سیال شده و تبدیل آنها به فرم پودری، اکستروژن، سوسپانسیون و نیز استفاده از انواع پوششهای مقاوم به عنوان عمده ترین روشهای افزایش ماندگاری پروبیوتیک ها در مقالات معرفی شده اند.

ریزپوشانی، پروبیوتیک ها، روش قطره، تعلیق