مسعود صفایی پور - دانشیار گروه برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز
سیدرضا حسینی کهنوج - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، شهید چمران اهواز
صادق مختاری چلچله - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزان روستایی، شهید چمران اهواز
الهام ویسی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی ، شهید چمران اهواز

مناطق مرزی تحت تأثیر انواع گوناگون فعالیت های اقتصادی (صنعت، کشاورزی، خدمات) موجب ایجاد درآمد و اشتغال زایی شده و توسعه گردشگری به عنوان مقوله ی سودآور و خاص در قرون اخیر مطرح و شهرستان زابل نیز به علت هم مرز بودن با کشورهای خارجی از این امر مستثنی نیست اما روند توسعه پایدار در آن ها با مسائل و مشکلاتی نظیر آلودگی و تخریب زیست محیطی همراه بوده است. در مقاله حاضر با بهره گیری از مدل AHP FUZZY، به بررسی نقش تبعات مثبت و منفی آثار گردشگری در توسعه پایدار در ابعاد مختلف (اجتماعی، فرهنگی – اقتصادی و زیست محیطی) در شهر زابل به عنوان ناحیه مرزی پرداخته شده ا ست. یافته های مطالعه در بررسی توان های گردشگری در دهستان های مرزی شهرستان زابلع نشان دهنده ایناست که با توجه به موقعیت استراتژیک منطقه و قرارگیری بعضی از این دهستان ها در نقاط حساس، با توجه به دارا بودن بازارچه های مرزی و تنوع صادرات و واردات در اقلام مختلف، دارا می باشد. نیازمند بهره گیری اصولی و مدیریت صحیح در مرزها و تأمین سرمایه از طریق مشارکت بخش خصوصی و حایت های دولتی در این صنعت و اطلاع رسانی مناسب است.

گردشگری، توسعه پایدار،شهر زابل، نواحی مرزی، مدل AHP FUZZY