مهدی مهدوی خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد تبدیل انرژی، دانشگاه فردوسی مشهد
مسعود وحیدی - مهندس مکانیک سیالات، دانشگاه آزاد مشهد
سعید وحیدی فر - دانشجوی دکترای تبدیل انرژی، دانشگاه فردوسی مشهد

یکی از روشهای تبرید که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته، سیکل جذب سطحی است که بر اساس جذب و احیای یک ماده جذب شونده در مواد جاذب، که جامد متخلخل هستند کار می کند. در این مقاله ابتدا عملکرد سیکل با دو بستر جاذب بررسی شده و مزایا و معایب چیلر های جذب سطحی آورده شده است. روشهای زیادی برای بهبود عملکرد سیکل ارائه شده و برخی از روشهایی که کاربرد عملی بیشتری دارند به صورت مختصر توضیح داده شده است. در ادامه به مدلسازی قسمت های مختلف چیلرهای جذب سطحی پرداخته خواهد شد. به دو مدل کلی برایبررسی بستر ماده جاذب اشاره و چند نمونه از هر کدام به همراه شرایط مرزی بیان می شود. در نهایت برخی از نتایج عددی و تجربی ارائه خواهد شد.

چیلر جذب سطحی، مدلسازی عددی، سیلیکاژل ، عملکردسیکل