بهروز میرزایی ضیاء پور - استادیار، گروه مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی
محسن توکلی - کارشناسی ارشد مکانیک، کارمند شرکت گازاستان زنجان

در این مقاله یک سیکل تبریدجذبی دیفیوژنی از نوع لوله گرمایی را از دیدگاه قوانین اول و دوم ترمودینامیک مورد بررسی قرار داده ایم . در این مطالعه با بهره گیری از تئوری جریان سیال یک بعدی و به کمک معادلات بقاءجرم، ممنتم و انرژی عملکرد سیستم 1 بررسی شده است . نتایج مدل بوسیله مقایسه با اطلاعات تجربی منتشرشده برای سیستم ADRHP تأیید گردید. بررسی کارآیی سیکل تحت شرایط مختلف نشان می دهد که بهترین کارآیی در غلظت محلول غلیظ 0/35 و غلظت محلول رقیق 0/1 بدست می آید. بالاترین ضریب عملکرد در دمای بالای تبخیرکننده ودمای پایین ترموسیفون بدست می آید. برای دمای معین تبخیر کننده یک دمای بهینه برای ترموسیفون وجود دارد که درآن ضریب عملکرد وبازده قانون دوم ترمودینامیک ماکزیمم می شود. همچنین در این دما شدت از بین رفتن اگزرژی مینیمم می شود. نتایج شبیه سازی حکایت از آن دارند که اتلاف اگزرژی در تبخیر کننده و چگالنده و جداکننده در مقایسه با ترموسیفون و جاذب ناچیز می باشد . اتلاف اگزرژی موجود در سیستم با افزایش دمای ترموسیفون افزایش می یابد و همچنین افزایش دمای تبخیر کننده باعث افزایش اتلاف اگزرژی در سیستم می گردد .

دیفیوژن، لوله گرمایی، کارآیی، اگزرژی، بازده قانون دوم