محمد رنجبر جورجاده - کارشناس ارشد انرژی معماری، دانشگاه تهران

آسایش حرارتی، شرایطی ذهنی است که میزان رضایت افراد از محیط حرارتی را بیان می کند. تئوری سازگاری در آسایش حرارتی عنوان می کند که افراد در محیط حرارتی خود، نسبت به آسایش حرارتی خود منفعل نیستند و در صورت عدم برقراری آسایش حرارتی، رفتارهایی را در جهت رسیدن به آسایش حرارتی از خود نشان میدهند. الگوی رفتاری مورد استفاده افراد برای رسیدن به آسایش حرارتی در محیط های مختلف، نشاندهنده نوع نگرش افراد به محیط می باشد و تفاوت در الگوی رفتاری ساکنین در محیط های مختلف، می تواند دلیلی بر تفاوت انتظارات و نیازهای افراد در محیط های مختلف باشد . در این مقاله به بررسی رفتار ساکنین و آنالیز آسایش حرارتی ایشان با استفاده از متد سازگاری در محیط های بسته با سه فعالیت مسکونی، اداری و آموزشی پرداخته شده است. بدین منظور علاوه بر سنجش عوامل عینی و ذهنی محیط حرارتی، رفتارهای افراد در محیط های مختلف حرارتی ثبت ذهنی محیط حرارتی، رفتارهای افراد در محیط های مختلف حرارتی ثبت گردیده است. آنالیزها نشان داده اند دمای تعادل به ترتیب در محیط های مسکونی و اداری و آموزشی 26/6 و 24/4 و 22/8 درجه سانتی گراد بوده اند و معادله های آسایش به ترتیب y=0.15x- و 7.74 y=0.29x ، بوده اند که نشان از تفاوت در انتظارات ساکنین از محیط داشته اند.

الگوی رفتاری، آسایش حرارتی، ، فعالیت های مختلف،انتظارات، رگرسیون حرارتی