علی دخت شکیب جو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق - کنترل دانشگاه شهید رجایی تهران

طراحی کنترل کننده خطی برای سیستم های تغییر ناپذیر با زمان (LTI) روشی بر کاربرد در سیستم های کنترلی است. این طراحی به دلیل موازنه بین مشخصه های عملکرد سیستم، محدودیت هایی در دامنه زمانی و فرکانسی دارد. طراحی کنترل بازنشان روشی مناسب برای غلبه بر این محدودیت ها و بهبود عملکرد سیستم است. در این مقاله ابتدا ساختار کنترل بازنشان را برای سیستم های تأخیر مرتبه اول زمان گسسته و انتگرالی تنظیم و سپس نتایج آن را با کنترل کننده تناسبی - انتگرالی (PI) مقایسه می کنیم. هدف از این طراحی بهبود عملکرد کنترل کننده PI است که با تنظیم پارامترهای ساختار بازنشان در آن می توان به پاسخ خروجی مطلوبی دست یافت. مکانیسم ساختار بازنشان به گونه ای است که نسبت به PI اجازه دست یابی به حاشیه فاز بزرگتری را فراهم می کند و باعث افزایش سرعت پاسخ و پایداری نسبی سیستم می گردد. روش کار در این مقاله به این ترتیب است که ابتدا برای سیستم مورد نظر کنترل کننده PI با بیشترین فراجهش و کمترین زمان نشست طراحی کرده و سپس مکانیسم بازنشان را برای کاهش فراجهش به سیستم اضافه می کنیم تا پاسخی سریع تر با فراجهش کمتر به دست آید. سرانجام برای ارزیابی عملکرد پاسخ خروجی از معیار انتگرالی خطا استفاده می کنیم.

کنترل بازنشان، انتگرال گیر کلگ، سیستم زمان گسسته، پایداری