بررسی تاثیر موسیقی بر روی پارامترهای خطی و غیرخطی سیگنال HRV

موسیقی یک سیگنال چندسطحی است که با تاثیر بر روی اعصاب خودمختار باعث تحریک بدن می شود. انسان در زندگی روزمره ممکن است ناخواسته در معرض شنیدن موسیقی باشد. در این مقاله تلاش شده است تأثیر موسیقی مشخص بر روی HRV به عنوان شاخصی از عملکرد سیستم عصبی خودمختار (ANS) مورد بررسی قرار گیرد. نمونه های تحت بررسی شامل 6 پسر بین 19 تا 23 سال هستند و سیگنال الکتروکاردیوگرام آن ها در دوحالت سکوت و شنیدن موسیقی ثبت شده است. پس از استخراج HRV و پردازش آن با تعدادی از پارامترهای خطی و غیرخطی، با انجام آزمون آماری معنادار بودن تفاوت بین مقادیر هر پارامتر در دو حالت ثبت شده، بررسی گردید. پارامتر SD2 با P=0.26 دارای نزدیک ترین مقدار P به سطح معناداری 0/05 است و لذا با افزایش تعداد نمونه ها تغییرات آن معنادار خواهد شد. با توجه به کاهش میانگین این پارامتر به نظر می رسد این موسیقی موجب کاهش فعالیت سمپاتیک شود. همچنین کاهش انحراف معیار همه ی پارامترها، موثر بودن موسیقی بر عملکرد ANS را نشان می دهد.

Keywords:

آزمون آماری , تغییرپذیری نرخ ضربان قلب , سیستم عصبی خودمختار , فیلتر Moving Median , فیلتر Butterworth , موسیقی , نمودار پوآنکاره