مدل کردن اثرات حوزه نزدیک گسل در تحلیل احتمالاتی خطر لرزه ای از طریق ترکیب کردن روابط کاهندگی

در تحلیل خطر زلزله، اگر فاصله ساختگاهی تا گسل مسبب زلزله کم باشد، ساختگاه مذکور حوزه نزدیک گسل محسوب خواهد شد. نتایج ثبت شده در زلزله های پیشین، نشان داده سازه ها در چنین ساختگاهی رفتاری بسیار پیچیده و متفاوت از خود نشان خواهند داد. تاکنون نیز مطالعات بسیار زیادی به منظور ارائه روشی جهت مدل کردن رفتار حوزه نزدیک گسل انجام گرفته که تحقیق حاضر را می توان در همین زمینه طبقه بندی نمود. در واقع هنوز روش مطمئنی برای چگونگی مدل کردن اثرات حوزه نزدیک گسل در تحلیل احتمالاتی خطر لرزه ای ارائه نشده لذا این مقاله تلاش دارد قدمی هر چند کوچک در این زمینه باشد. در مقاله حاضر، راهکار تویتی بر پایه استفاده ترکیبی از روابط کاهندگی طیفی دارای اثرات حوزه نزدیک گسل و فاقد اثرات حوزه نزدیک گسل در محاسبات تحلیل احتمالاتی خطر لززه ای ارائه گردیده است. نتایج حاصل در این تحقیق نشان می دهد که استفاده از روابط کاهندگی حوزه نزدیک گسل به تنهایی جهت تحلیل خطر لرزه ای، بصورت محسوس و غیرقابل پذیرشی، مقدار شتاب طیفی را افزایش می دهد و چندان قابل اطمینان نیست. لذا شاید بتوان ادعا نمود که بهترین راه جهت لحاظ کردن اثرات حوزه نزدیک، استفاده ترکیبی از هر دو رابطه کاهندگی حوزه دور و نزدیک مطابق با ایده مطرح شده در این تحقیق خواهد بود.

Keywords:

زلزله , گسل , حوزه نزدیک گسل , تحلیل احتمالاتی خطر لرزه ای , روابط کاهندگی