احمد قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله دانشگاه محقق اردبیلی

در این مقاله تأثیر میراگرهای MR نیمه فعال در کاهش ارتعاشات لرزه ای یک سازه 7 طبقه مورد مطالعه قرار می گیرد. برای بررسی اثر این نوع میراگر بر پاسخ دینامیکی سازه، معادله سازه با وجود میراگرها نوشته می شود. سپس معادله مورد نظر به فضای حالت منتقل شده و با کمک الگوریتم بهینه یابی LQG مقادیر بهینه نیروی هر میراگر به صورت تابعی از زمان محاسبه می گردد. یکی از مهمترین نکات در کنترل نیمه فعال سازه بوسیله میراگرهای MR انتخاب و محاسبه سریع ولتاژ ورودی میراگرها است، به همین دلیل از شبکه عصبی ژس انتشار خطا برای پیش بینی ولتاژ مورد نیاز میراگر MR استفاده شده است و سپس این ولتاژ به عنوان ورودی به میراگر فرستاده می شود تا نیروی مطلوب تولید گردد. نتایج بدست آمده از تحلیل های انجام شده حاکی از آ»ست که این میراگرها می توانند ارتعاشات سازه را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

کنترل نیمه فعال سازه، میراگر MR، الگوریتم بهینه یابی LQG، شبکه عصبی پس انتشار خطا