احمد علی فلاح - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد،
جواد نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد،
سهیل چراغی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد،

در چند دهه اخیر، افزایش ایمنی سازه ها در برابر خطرات طبیعی از قبیل زلزله های شدید و باد با استفاده از ایده کنترل سازه ها، توجه محققین بسیاری را به خود جلب کرده است. از جمله روشهای کنترل رفتار دینامیکی استفاده از میراگرها می باشد. در این مقاله، پس از معرفی میراگرها و بررسی آنها نتیجه گیری که صورت می گیرد این است که میراگرها علاوه براینکه با جذب و مستهلک ساختن انرژی ورودی به سازه موجب کاهش چشمگیر پاسخهای دینامیکی سازه می شوند، چیدمان میراگرها نیز می تواند عامل مهمی در بهبود عملکرد آنها باشد. میراگرها، انرژی ورودی به سازه را 3 تا 5 برابر کمتر کرده و جابجایی را نیز 2 تا 3 برابر کاهش می دهند. به عبارتی دیگر، میراگرها به دلیل جذب انرژی ورودی به سازه، سبب کاهش نیروی اعضای سازه و تغییر شکل ها شده و توزیع نیرو در سازه را تغییر می دهند. لذا می توان به عنوان یک گزینه مناسب از این روش جهت اصلاح توزیع نیروها استفاده کرد . برای تعدیل وکاهش نیروی زلزله باید روشهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گیردو با توجه به امکانات موجود در کشور برای سازه های مختلف از میراگرهای مختلف که صرفه اقتصادی نیز داشته باشد استفاده شود تا بتوانیم در آینده از میزان تلفات وخسارت وارد بر سازه بکاهیم.

میراگرها ، بهسازی لرزه ای، مقاوم سازی، نیروی زلزله، استهلاک انرژی