ارزیابی طرحهای انتقال آب بین حوضه ای از دیدگاه امنیت ملی و توسعه پایدار کشور

برخورد موفق با بسیاری از چالشهای صنعت آب کشور، ریشه در اصلاح رویکردها دارد و مدیریت منابع آب باید علاوه بر ساختارهای فنی، ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و امنیتی آب را نیز در برگیرد. در واقع اکثرکشورها بیشتر از بحران در مدیریت آب رنج میبرند تا کمبود آب.کارهای قبلی انجام شده در خصوص ارزیابی طرحهای انتقال آب بین حوضه ای، بیشتر در زمینه بررسی مسائل فنی و یا ارزیابی اثرات اقتصادی و پیامدهای مستقیم آن میباشد. در حالیکه پیامدهای غیر مستقیم شامل اثرات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی این طرحها در درازمدت کمتر بحث شده است. متاسفانه زمینه هایی در نظام فنی و اجرایی کشور وجود دارد که پایداری توسعه و به تبع آن پایداری امنیت را به مخاطره انداخته و در راستای تشدید اثرگذاری سیاست های خصمانه دشمنان کشور در جبهه اقتصادی ارزیابی می گردد. هزاران طرح غیر فنی و غیر اقتصادی که منابع محدودکشور را می بلعد، بدون آنکه نتیجه مورد انتظار را درپی داشته باشد، به عنوان حلقه های ضعیف سیستم، آسیب پذیری نظام اقتصادی را در حالت عادی و یا با تهدید خارجی افزایش میدهد. مفاهیم امنیت غذایی، امنیت انرژی،امنیت مرزها و امنیت ملی پیوندی نزدیکی با یکدیگر داشته و انتقال بین حوضه ای به لحاظ گستردگی اثرات اقتصادی و اجتماعی میتواند امنیت ملی را تحت تاثیر قرار می دهد. مقاله حاضر که با هدف بررسی نقش انتقال آببین حوضه ای در توسعه پایدار خوزستان و کشور تهیه شده، چالشهای پیش روی امنیت ملی را از دیدگاه آمایش سرزمین و مدیریت یکپارچه منابع آب، بررسی میکند. نتایج این بررسی ها نشان میدهد با اصلاح رویکردها و اولویت ها میتوان بسیاری از تعارضات موجود را با هزینه کمتر رفع و در سناریوی همه برنده از ایجاد تنش های اقتصادی،اجتماعی، امنیتی و محیط زیستی جلوگیری و حداکثر منافع را نیز از دیدگاه اقتصاد ملی استحصال نمود.