ارزیابی و اولویت بندی ریسک های ساخت و بهره برداری یک شبکه جمع آوری و هدایت آب های سطحی شهری

کنترل و مدیریت سیلاب در مناطق شهری از موضوعات مهم مدیریت آب شهری می باشد. علاوه بر معضلات آبگرفتگی و خسارات مالی و جانی مربوطه، بار آلودگی حمل شده توسط سیلاب منجر به بروز مشکلات کیفی شده و بر سلامت عمومی و کیفیت محیط زیست اثر گذار خواهد بود. اتخاذ استراتژیهای سازگار با توسعه پایدار شهری نیازمند اطلاعات و درک روشنی از تحلیل ریسک دارد. در این مقاله با استفاده از تحلیل ریسک آبگرفتگی نقاط مختلف شبکه و ریسک آلاینده های سیلاب (TN ،TP ،TSS) برپایه شبیه سازی مدل هیدرولوژی و هیدرولیکی نرم افزار SWMM از منطقه مطالعاتی (شهر گلستان واقع در استان تهران)، راهکارهای مختلف سنتی (افزایش ابعاد کانال) و نوین (جوی باغچه و سیستم های ماند بیولوژیکی)، جهت کاهش ریسک های موجود ارزیابی می شوند. در نهایت با در نظر گرفتن معیار هزینه برای هر راهکار، بهترین راهکار با استفاده از روش برنامه ریزی توافقی (CP) معرفی میشود. نتایج تحقیق نشان میدهد که استفاده از سیستم جوی باغچه می تواند منجر به بهترین نتیجه گردد که با هزینه تقریبی 20 میلیارد ریال قادر به کاهش 59 درصدی ریسک کمی سیلاب (آبگرفتگی) و 26 درصدی ریسک کیفی (آلاینده ها) شده است.

Keywords:

ارزیابی ریسک , سیلاب شهری , منابع آلودگی , تصمیم گیری چندمعیاره , SWMM